ادوبه گشنیز همان دانه گشنیز است، و گشنیز و دانه ان باهم طعم متفاوتی دارند. ولی بیشتر افراد قسمت سبز را گشنیز می‌دانند. طعم خوب و خوشایند و خنک گشنیز و استفاده در اشپزخانه‌ها به  عنوان چاشنی باعث محبوبیت این سبزی شده است. اگر به دنبال یک غذا باطعم کاملا متفاوت هستید می‌توانید از گشنیز استفاده کنید. دانه‌های گشنیز هزاران سال پیش به عنوان ماده دارویی استفاده می‌کردند.  گشنیز ویژگی مشترکی با جعفری و شوید دارد. اگرچه کشت گشنیز یک محصول راحت واسان برای پرورش دهندگان ان در خاک است، ولی کشت هیدروپونیک گشنیز هم می‌تواند بازدهی بالایی داشته باشد. در پرورش گشنیز به صورت هیدروپونیک  اگر پرورش دهنده از فروش محصولات خود مطمن باشد. به دلیل این که نگهداری زیادی ندارد گشنیز می‌تواند محصول بسیار عالی باشد. گشنیز به خاطر اینکه از لحاظ هیکل و اندازه کوچک است در همه سیستم هیدروپونیک قابل رشد است

افات

در پرورش گشنیز، بیماری‌ها بر روی برگ‌های ان نمایان می‌شود. شایع‌ترین بیماری این گیاه در کشت هیدروپونیک لکه باکتریایی برگ و سفیدک پودری است. لکه باکنریایی که روی برگ ایجاد می‌شود باعث ایجاد لکه‌های زرد روی برگ‌ها می‌شود. واین بیماری به دلیل رطوبت محیط رشد و یا شاید رطوبت زیاد اطراف گیاه می‌تواند باشد.

دومین بیماری کپک پودری است ، که یم افت معمولی است. این بیماری که ببیشتر سبزی‌ها و گیهان را در برمی‌گیرد، و با یک پوشش لایه سفید پودری روی گیاه مشخص می‌شود. اگر گیاهانتان به این بیماری دچار شده حتما محیط رشد در محدوده دمایی مناسب نگه دارید. اگر شاهد شیوع این بیماری در گیاهانتان شدید، گیاهان بیمار را بردارید. برای جلوگیری از بیماری برخی افت‌کش‌ها می‌توانید می‌توانید استفاده کنید.

گشنیز چگونه جوانه می‌زند؟

کشت گشنیز هیدروپونیک کار بسیار اسانی است. گشنیز سرعت رشد بالایی دارد، و بعد از مدت ۷ الی ۱۰ روز می‌توان ان را به سیستم هیدروپونیک انتقال داد.

اگر می‌خواهید بذرها در پرلیت و کوکوپیت جوانه بزند، می‌توانید PH ان را تنظیم کنید. بذرها داخل سینی به حالت سبک بکارید و پرلیت و کوکوپیت را مرطوب کنید و مرتبط ابیاری کنید و بعد از اینکه جوانه زد می‌توانید برای رشد بهتر ان مقدار کمی کود هیدروپونیک به سینی ان اضافه کنید.

روش دیگری برای جوانه زنی بذرها وجود دارد. از جمله کشت با پشم سنگ و کشت بذر به حالت حوله کاری کاغذ

این‌ها روش‌هایی برای کشت و جونه زنی بذرها هستند که می‌توانید از انها استفاده کنید.

کشت گشنیز به روش هیدروپونیک

قبلا هم گفتیم که کشت هیدروپونیک گشنیز کار بسیار سختی نیست، اگر بتوانید نکته‌های ان را رعایت کنید. پرورش گشنیز نگهداری زیادی ندارد، و برگ‌های ان فضای زیادی را اشغال می‌کند. گشنیز بعدازاینکه وارد سیستم هیدروپونیک شد، به سرعت رشد می‌کند. می‌توانید نهال‌ها با فاصله ۲۰ الی ۲۵ سانتی متری از هم قرار دهید تا نهال‌ها بتوانند رشد جانبی هم داشته باشند.

نور لازم برای رشد گیاه درطول روز ۱۲ ساعت است. که باید به خوبی تامین شود. که در صورت نبود نور می‌توانید از نور‌های مناسب رشد گیاه که طیف لازم را برای رشد را دارند، استفاده کنید. نور مسئله بسیار مهمی است که نباید به سادگی از کنار ان رد بشویم. برای انتخاب درست نورهای رشد می‌توانید به فروشگاه اسمایلی فارم سازنده بهترین نورهای رشد سر بزنید، که تا یک سال گارانتی سلامت دارند.

با توجه به اینکه به در تابستان رشد بیشتری دارند و پیچ می‌خورند، دمای محییط رشد باید ۲۴ درجه سانتی گراد است. اگر بتوانید گیاه را خنک‌تر نگه دارید گیاه پیچ بیشتری می‌خورد.

هنگامی که گیاه شروع به پیچیدن می کند، دیگر راه برگشتی وجود ندارد. قطع کردن ساقه گل دهنده باعث توقف تلخی برگ ها نمی شود، بنابراین تمام تلاش خود را بکنید تا گیاه زود پیچ ​​نشود. به خواندن ادامه دهید تا بفهمید اگر گیاه پیچ و تاب بخورد چه اتفاقی می‌افتد

چگونه کمترین تلفات در برداشت گشنیز داشته باشیم؟

هنگامی که گیاه گشنیز به حدود ۱۵ سانتی رسید، می توان آن را با خیال راحت بدون کشتن گیاه برداشت کرد. برای انجام این کار، یک سوم بالای گیاه را از ساقه جدا کنید. برش با قیچی تیز بدون ایجاد اختلال در سیستم ریشه گیاه یک برش تمیز ایجاد می کند.

این روش برداشت دو نقش دارد. ابتدا، برداشتی از برگ های تازه گشنیز را برای شما فراهم می کند. دوم، گیاه گشنیز را هرس می کند، که رشد جانبی و افزایش رشد گیاه را تشویق می کند.

از طرف دیگر، می توانید مقادیر کمتری گشنیز را برای استفاده فوری در دستور العمل ها برداشت کنید. این کار را می توان با بریدن یک سوم بالای چند ساقه یا با نیشگون گرفتن برگ ها انجام داد. برداشت در این روش، گشنیز فوق‌العاده تازه و معطر را برای پخت و پز در اختیار شما قرار می‌دهد.

نگهداری گشنیز پس از برداشت

گشنیز برداشت شده را می توان برای نگهداری طولانی مدت در یخچال، منجمد یا خشک کرد.

یخچال
برای نگهداری گشنیز در یخچال، کف یک لیوان بزرگ را با آب پر کنید. انتهای بریده شده ساقه ها را داخل لیوان قرار دهید تا بتوانند آب را جذب کنند. یک کیسه ساندویچ پلاستیکی بزرگ را روی گشنیز و لیوان قرار دهید. این ماده را در یخچال قرار دهید و هر دو روز یکبار آب آن را عوض کنید تا گشنیز به مدت ۲ تا ۴ هفته تازه بماند.

انجماد
انجماد گشنیز را می توان به چند روش مختلف انجام داد. برگ‌های گشنیز خرد شده یا برگ‌ها و ساقه‌های آن را بسته به میل غذاخوری خود، در یک کیسه ساندویچ قابل مهر و موم قرار دهید. کیسه ساندویچ را در فریزر قرار دهید.

همچنین می توانید گشنیز خرد شده را داخل سینی یخ بریزید و سینی یخ را با آب پر کنید و در فریزر قرار دهید. گشنیز منجمد شده با هر دو روش تا 2 ماه قابل استفاده خواهد بود.

خشک
کردن فر را با دمای ۱۵۰ درجه سانتی گراد گرم کنید. برگ ها را از ساقه جدا کنید و برگ ها را روی یک ورقه پخت با کاغذ روغنی یا نچسب قرار دهید. برگ ها را در یک لایه روی ورقه پخت پخش کنید. به مدت 30 دقیقه در فر بپزید. سینی فر را با احتیاط از فر خارج کنید و بگذارید خنک شود. برگ های گشنیز را خرد کرده و در ظرفی دربسته قرار دهید. آنها را در هر کجا که گیاهان و ادویه های خود را ذخیره می کنید، نگهداری کنید.

گشنیز خشک مانند زمانی که تازه بود، طعم لذیذی را نخواهد داشت، اما هنوز هم راهی عالی برای حفظ گیاه برای استفاده طولانی مدت است.